Sığır Vebası (Rinderpest)

Sığır Vebası (Rinderpest) etkenleri ve özellikleri, hastalığın çıkış ve yayılışında etkili olan faktörler ve bulaşma şekilleri, oluşum tarzlarını, klinik ve otopsi bulguları, teşhis metotları, sağaltım ve hastalıkla mücadele için yapılması gerekenler hakkında bilgiler.

Sığır vebası yüksek mortalite nedeniyle büyük ekonomik kayıplara yol açabilen enfeksiyöz bir hastalıktır. Asya ve Afrika ülkelerinde görülmektedir. Ülkemizde de çeşitli dönemlerde salgınlar ortaya çıkmış ve eradike edilmiştir. Ancak hastalık ülkemiz hayvancılığı için devamlı bir tehdit unsuru olma özelliğini korumaktadır.

Sığır vebası (rinderpest) başlıca sığır ve mandalarda, bazen koyun ve keçilerde akut veya subakut seyreden, yüksek ateş, solunum ve sindirim kanalı mukozasında erozyon ve nekrozlar ile karakterize, bulaşıcılığı yüksek öldürücü bir viral hastalıktır. Etken paramyxovirusler grubunun morbillivirus alt grubu içinde bulunan tek iplikçikli bir RNA virüstür. Bulaşma solunum yolu ile olmaktadır. Sindirim yolu ile bulaşma ikinci derecede önemlidir. Teşhiste direkt (virüs izolasyonu) ve indirekt (VN, HAI, AGP, CF) teşhis yöntemlerinden yararlanılır. İhbarı mecbur hastalıklardandır. Koruyucu aşı olarak doku kültürlerinde hazırlanmış attenue liyofilize aşılar kullanılmaktadır. Aşı en az 1 yıl bağışıklık sağlar.